15 augustus cultuur snuiven
Geplaatst door: dickreijnen 15/08/2007
Cultuur snuiven
Vandaag woensdag 15 augustus was wethouder Rien Klaassen, die o.a de portefeuille kunst en cultuur van de Gemeente Boxmeer beheert, te gast op de opgravingen op Sterckwijck. Samen met Willem den Hartigh, hoofd WMO van de Gemeente Boxmeer, Ron Fierst en Myriam Beltman van de Algemene Cultuur Historische Stichting Boxmeer, Jolanda Bos van Past2Present en ondergetekende, secretaris van de Historische Vereniging Nepomuk Boxmeer en amateur archeoloog, werden we rondgeleid door het hoofd van de opgraving Sander Hakvoort. Na ontvangst met koffie en thee kregen we in het kantoor een gedegen uitleg over de resultaten van de opgraving en de huidige stand van zaken.
Op Sterckwijck is sprake van 5 belangrijke archeologische zones met bewoningssporen uit de Bronstijd (2000 – 800 v. Chr) , IJzertijd( 800 – 12 v. CHr., Romeinse Tijd (12 v. Chr – 450 na Chr.)en uit de Middeleeuwen( 450 -1500 na Chr). De sporen uit de Middeleeuwen op Sterckwijck gaan tot xb1 1200.
vol interesse kijkt men toe.
Op het zuidelijke punt van de opgraving, langs de A77, daar waar het nieuwe Maasziekenhuis gebouwd zal worden, bevond zich een klein compact grafveld uit de Romeinse Tijd uit de 1e en 2e eeuw na Chr. Het deel van het grafveld dat tot op heden opgegraven is, bestond uit een groot aantal crematie graven. De overblijfselen van de doden werden in potten verzameld en bijgezet in kleine kuilen samen met "serviesgoed" uit die tijd, dat kon bestaan uit pruiken, potjes, kommen, schalen al of niet voorzien van een deksel en soms sieraden en munten die hadden toebehoord aan de gestorvenen. Meer naar het noorden trof men een aantal kringgreppels met graven aan uit de Bronstijd. De Bronstijd urn met crematieresten van de dode werd in een kleine kuil gezet, waarna men een heuveltje opwierp met het rondom uitgegraven zand zodat dit in het veld zichtbaar bleef als verhoogd grafmonument. De kring rondom het graf was dan tevens de markering.
Het opgraven in dit deel van Sterckwijck werd erg bemoeilijkt door het feit dat de grondsporen sterk of zelfs totaal vervaagd waren door homogenisering en verbruining(veroorzaakt door planten en dieren) van de van de grondlaag direct onder het maaiveld.( zwarte humusrijke laag) Dit betekende dat men heel voorzichtig de grond met de kraan laagje voor laagje moest afschaven om het aardewerk dat zich in de graven bevond niet te beschadigen.
opbouw van de grond(bodem)
Verspreid over het terrein heeft men talrijke huisplattegronden, erfgreppels, palisaden spiekers (voorraadschuurtjes op palen) en veel aardewerk gevonden uit de IJzertijd van rond 400 v. Chr. Het aantal vondsten tot heden overschreidt het getal van 3000. Enkele weken terug is men begonnen met het aanleggen van putten in het Noordwestelijke deel van Sterckwijck. Ook hier kwamen bewoningssporen te voorschijn waaronder een huisplattegrond uit de 12e eeuw. Dit is pas het tipje van de sluier in deze hoek van het gebied.
De algemene tendens uit die tijd , hetgeen ook gebleken is uit meerdere opgravingen in Brabant, was het feit dat men de hoger gelegen vruchtbare gronden dermate belangrijk vond voor de productie van voedsel, dat deze als bewoningsgebieden werden verlaten. De bewoningsgebieden verschoven in de loop der tijd naar de wat lager gelegen delen van een gebied. Dit verschijnsel doet zich ook voor op Sterckwijck, waar sprake is van hoogteverschillen(ruggen) in het landschap.
Na deze uitleg kregen we de gelegenheid om onder leiding van Sander een bezoek te brengen aan de verschillende interessante plekken, waar men druk doende was om de sporen in te tekenen.
Er werd uitgelegd wat betekenis van de donkere sporen in de putten was, hoe die ingetekend werden op milimeterpapier en ook op het digitaal tekenbord.
Sentine geeft uitleg.
Daarna stelde Sander voor om nog even naar de put met het "zwarte gat" (intussen een magisch woord)te gaan kijken.
Het zwarte gat is waarschijnlijk een cluster van waterputten of een waterplaats voor dieren. Wie weet wat voor verrassingen deze plek nog oplevert.
Het "zwarte gat"
We zullen het pas weten als men verder gaat met het onderzoek ter plaatse.
Ieder heeft zijn gedachte bij het "zwarte gat".
In de vorige put vertelde men ons dat er deze dag een prachtige glazen kraal was gevonden. We zouden het voorwerp zien krijgen op het einde van de dag bij het kantoor.
Een unieke vondst.
de blauwe glazen La Txe8ne kraal.
Rien Klaasen kijkt vol bewondering naar de kraal in zijn hand.
Het einde van een interessante middag.
Dick Reijnen
Vandaag woensdag 15 augustus was wethouder Rien Klaassen, die o.a de portefeuille kunst en cultuur van de Gemeente Boxmeer beheert, te gast op de opgravingen op Sterckwijck. Samen met Willem den Hartigh, hoofd WMO van de Gemeente Boxmeer, Ron Fierst en Myriam Beltman van de Algemene Cultuur Historische Stichting Boxmeer, Jolanda Bos van Past2Present en ondergetekende, secretaris van de Historische Vereniging Nepomuk Boxmeer en amateur archeoloog, werden we rondgeleid door het hoofd van de opgraving Sander Hakvoort. Na ontvangst met koffie en thee kregen we in het kantoor een gedegen uitleg over de resultaten van de opgraving en de huidige stand van zaken.
Op Sterckwijck is sprake van 5 belangrijke archeologische zones met bewoningssporen uit de Bronstijd (2000 – 800 v. Chr) , IJzertijd( 800 – 12 v. CHr., Romeinse Tijd (12 v. Chr – 450 na Chr.)en uit de Middeleeuwen( 450 -1500 na Chr). De sporen uit de Middeleeuwen op Sterckwijck gaan tot xb1 1200.
Op het zuidelijke punt van de opgraving, langs de A77, daar waar het nieuwe Maasziekenhuis gebouwd zal worden, bevond zich een klein compact grafveld uit de Romeinse Tijd uit de 1e en 2e eeuw na Chr. Het deel van het grafveld dat tot op heden opgegraven is, bestond uit een groot aantal crematie graven. De overblijfselen van de doden werden in potten verzameld en bijgezet in kleine kuilen samen met "serviesgoed" uit die tijd, dat kon bestaan uit pruiken, potjes, kommen, schalen al of niet voorzien van een deksel en soms sieraden en munten die hadden toebehoord aan de gestorvenen. Meer naar het noorden trof men een aantal kringgreppels met graven aan uit de Bronstijd. De Bronstijd urn met crematieresten van de dode werd in een kleine kuil gezet, waarna men een heuveltje opwierp met het rondom uitgegraven zand zodat dit in het veld zichtbaar bleef als verhoogd grafmonument. De kring rondom het graf was dan tevens de markering.
Het opgraven in dit deel van Sterckwijck werd erg bemoeilijkt door het feit dat de grondsporen sterk of zelfs totaal vervaagd waren door homogenisering en verbruining(veroorzaakt door planten en dieren) van de van de grondlaag direct onder het maaiveld.( zwarte humusrijke laag) Dit betekende dat men heel voorzichtig de grond met de kraan laagje voor laagje moest afschaven om het aardewerk dat zich in de graven bevond niet te beschadigen.
Verspreid over het terrein heeft men talrijke huisplattegronden, erfgreppels, palisaden spiekers (voorraadschuurtjes op palen) en veel aardewerk gevonden uit de IJzertijd van rond 400 v. Chr. Het aantal vondsten tot heden overschreidt het getal van 3000. Enkele weken terug is men begonnen met het aanleggen van putten in het Noordwestelijke deel van Sterckwijck. Ook hier kwamen bewoningssporen te voorschijn waaronder een huisplattegrond uit de 12e eeuw. Dit is pas het tipje van de sluier in deze hoek van het gebied.
De algemene tendens uit die tijd , hetgeen ook gebleken is uit meerdere opgravingen in Brabant, was het feit dat men de hoger gelegen vruchtbare gronden dermate belangrijk vond voor de productie van voedsel, dat deze als bewoningsgebieden werden verlaten. De bewoningsgebieden verschoven in de loop der tijd naar de wat lager gelegen delen van een gebied. Dit verschijnsel doet zich ook voor op Sterckwijck, waar sprake is van hoogteverschillen(ruggen) in het landschap.
Na deze uitleg kregen we de gelegenheid om onder leiding van Sander een bezoek te brengen aan de verschillende interessante plekken, waar men druk doende was om de sporen in te tekenen.
Er werd uitgelegd wat betekenis van de donkere sporen in de putten was, hoe die ingetekend werden op milimeterpapier en ook op het digitaal tekenbord.
Daarna stelde Sander voor om nog even naar de put met het "zwarte gat" (intussen een magisch woord)te gaan kijken.
Het zwarte gat is waarschijnlijk een cluster van waterputten of een waterplaats voor dieren. Wie weet wat voor verrassingen deze plek nog oplevert.
We zullen het pas weten als men verder gaat met het onderzoek ter plaatse.
In de vorige put vertelde men ons dat er deze dag een prachtige glazen kraal was gevonden. We zouden het voorwerp zien krijgen op het einde van de dag bij het kantoor.
Een unieke vondst.
Dick Reijnen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten