12 juli eindelijk beter weer
Geplaatst door: dickreijnen 12/07/2007
Op donderdag 12 juli ben ik ‘s middags samen met Ron Fierst naar de opgraving op Sterckwijck gegaan om daar te helpen met electronisch bodemonderzoek. Het was de eerste dag sinds lang dat er ‘s middags geen buien waren dus konden we rustig werken. We hadden ons ten doel gesteld om de stort rond de uitgegraven putten te onderzoeken en de vlakken die nog open lagen. Uiteraard hebben we dit van te voren besproken.
Overleg met Marieke en Sander.
De verwachting rondom het vinden van metalen voorwerpen was niet al te hoog gespannen omdat men zowel op de Maasbroeksche Blokken en Beugen Zuid en tot nu toe ook op Sterckwijck niet veel metalen voorwerpen heeft gevonden. De oorzaak hiervan is nog niet bekend.
Omtrent de munten is misschien de volgende hypothese van toepassing. De bewoners van dit gebied in de IJzertijd maakten kennis met het Romeinse geldsysteem.Voorheen was men alleen gewend om spullen met elkaar te ruilen. Die metalen schijfjes waren vreemde zaken en men wist de waarde ervan niet in te schatten. ( wat de boer niet kent eet hij niet) Het graan werd daarom waarschijlijk nog steeds met de Romeinen geruild tegen aardewerk. ( schalen, kruiken, potten, enz.) Deze voorwerpen zijn nu teruggevonden in de graven uit die tijd. De IJzertijd hield natuurlijk niet op met de komst van de Romeinen, men bleef hun tradities handhaven. Toch kon de Romanisering ,het proces waarbij de door de Romeinen onderworpen volken geleidelijk de Romeinse cultuur, gewoonten en taal (latijn) overnamen, niet uitblijven. Er zijn wel enkele Romeinse munten op Sterkwijck gevonden. Vaak werden munten aan de doden meegegeven. Meestal werd zo’n munt geplaatst in de mond van de dode. De bedoeling van dit ritueel was dat de dode, op reis naar het hiernamaals, met die munt de veerman kon betalen als hij de grote rivier moest oversteken.
Op die Romeinse munten kom ik nog uitvoeriger terug.
Alle hoop was nog niet vervlogen, dus toch maar aan de slag. We hadden afgesproken om de vondsten in plastic zakjes te doen. De zakjes legden we de vlakken ter hoogte van de vindplaatsen, deze zouden dan later opgehaald worden.
Ron aan het werk.
De metaaldetector overigens wordt tegenwoordig bij elke opgraving door de archeologen gehanteerd. Na een hele tijd bezig te zijn geweest was het resultaat enkele spijkers, loden kogels en een klompje brons. Al met al niet veel dus.
In deze put werden twee grote sporen aangetroffen. De betekenis ervan wist men nog niet, misschien een waterput of een hutkom.
Daarna gingen we nog even naar de put van Roy, die een prachtig graf had blootgelegd.
Midden rechts het graf dat door Roy, Nienke en Marieke wordt bekeken.
Op naar de volgende klus.
Dat was zoeken op de stort rondom het grafveld en in de vlakken van de putten. Ook hier was het resultaal nihil op enkele stukjes ijzer na.
Wel werden er van de stort nog enkele stukjes vuurstenen afslagen geborgen. Die vonden we omdat de zandhopen goed "afgeregend" waren. Intussen was het al vier uur geworden. Einde van een interessante dag.
Dick Reijnen.
De verwachting rondom het vinden van metalen voorwerpen was niet al te hoog gespannen omdat men zowel op de Maasbroeksche Blokken en Beugen Zuid en tot nu toe ook op Sterckwijck niet veel metalen voorwerpen heeft gevonden. De oorzaak hiervan is nog niet bekend.
Omtrent de munten is misschien de volgende hypothese van toepassing. De bewoners van dit gebied in de IJzertijd maakten kennis met het Romeinse geldsysteem.Voorheen was men alleen gewend om spullen met elkaar te ruilen. Die metalen schijfjes waren vreemde zaken en men wist de waarde ervan niet in te schatten. ( wat de boer niet kent eet hij niet) Het graan werd daarom waarschijlijk nog steeds met de Romeinen geruild tegen aardewerk. ( schalen, kruiken, potten, enz.) Deze voorwerpen zijn nu teruggevonden in de graven uit die tijd. De IJzertijd hield natuurlijk niet op met de komst van de Romeinen, men bleef hun tradities handhaven. Toch kon de Romanisering ,het proces waarbij de door de Romeinen onderworpen volken geleidelijk de Romeinse cultuur, gewoonten en taal (latijn) overnamen, niet uitblijven. Er zijn wel enkele Romeinse munten op Sterkwijck gevonden. Vaak werden munten aan de doden meegegeven. Meestal werd zo’n munt geplaatst in de mond van de dode. De bedoeling van dit ritueel was dat de dode, op reis naar het hiernamaals, met die munt de veerman kon betalen als hij de grote rivier moest oversteken.
Op die Romeinse munten kom ik nog uitvoeriger terug.
Alle hoop was nog niet vervlogen, dus toch maar aan de slag. We hadden afgesproken om de vondsten in plastic zakjes te doen. De zakjes legden we de vlakken ter hoogte van de vindplaatsen, deze zouden dan later opgehaald worden.
De metaaldetector overigens wordt tegenwoordig bij elke opgraving door de archeologen gehanteerd. Na een hele tijd bezig te zijn geweest was het resultaat enkele spijkers, loden kogels en een klompje brons. Al met al niet veel dus.
Daarna gingen we nog even naar de put van Roy, die een prachtig graf had blootgelegd.
Op naar de volgende klus.
Dat was zoeken op de stort rondom het grafveld en in de vlakken van de putten. Ook hier was het resultaal nihil op enkele stukjes ijzer na.
Wel werden er van de stort nog enkele stukjes vuurstenen afslagen geborgen. Die vonden we omdat de zandhopen goed "afgeregend" waren. Intussen was het al vier uur geworden. Einde van een interessante dag.
Dick Reijnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten